II Ezdrasza 6:((26) I oni zobaczą ludzi, którzy będą wzięci do góry, którzy nie skosztowali śmierci od narodzenia swego, i odmieni się serce mieszkańców ziemi i będzie przemienione w innego ducha. [BM]
Kwestia imienia Boga oraz Tetragramu ponownie spowodowała wielkie zainteresowanie. Powodem było odkrycie istnienia na Internecie angielskiego tłumaczenia Samarytańskiego Pentateuchu, w którym istnieje ponad 1600 razy Tetragram. Ale jakimś dziwnym trafem nikt z uczonych biblistów nie uznaje owego Tetragramu za imię Boże i owo 'imię' występuje jedynie 3 razy w tym tłumaczeniu.
I to spowodowało znacznie wnikliwszą analizę posiadanych dowodów w postaci zdjęć manuskryptów i znanych przekładów Biblii.
Okazało się, że wszyscy kręciliśmy się jak na karuzeli, debatując zawzięcie, czy dodawano Tetragram do tekstów Biblii, czy też go usuwano. Obie opcje są błędne i problem tkwi zupełnie gdzie indziej.
Ale zacznijmy od początku....
Bóg posiada imię, na wzór człowieka. To imię brzmi... Bóg!
Jest to jedyne imię, które jednoznacznie określa naszego Boga, który wyraźnie sobie zastrzegł:
Wyjścia 20:(1) A Pan mówił wszystkie te słowa i rzekł: (2) Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. (3) Nie będziesz miał innych bogów poza mną.
W starożytności niewolnikom i sługom właściciele nadawali imiona, potwierdzając tym swoją własność. Rodzice nadają imiona swym dzieciom, potwierdzając tym, że to są ich dzieci. Bóg nadał nadał imię swemu Synowi.
Nikt nie miał prawa do nadania Bogu imienia, ponieważ nikt nie ma nad Nim jakiegokolwiek autorytetu. Jednakże zmieniono podstępnie imię naszego Zbawiciela, z Isus na Jezus! W ten sposób szatan próbował przejąć na Nim kontrolę.
Czy jest możliwe, że Bóg posiada święte imię?
Istnieje tylko jeden rzeczywisty Bóg. Jedynie 'imię', jakie podał o sobie w Biblii to tekst - "Jestem który jestem."
Jest to w doskonałej harmonii z powyższym wersetem, jeżeli uznamy słowo Bóg za Jego imię!
Oto jest odpowiedź Boga na pytanie Mojżesza o Jego tożsamość. I tak to należy rozumieć.
On jest jedynym rzeczywistym Bogiem, który istnieje.
Reszta tzw. bogów, jak Amen-Ra, Ozyrys, Zeus, Horus, Baal to fałszywe bóstwa, które nie posiadają dobrego imienia. Tym się owe fałszywe bóstwa wyróżniają od Boga - muszą posiadać imiona, ponieważ nie stać ich na imię - Bóg czyli na reputację Stwórcy Nieba i Ziemi. Wszechświat świadczy o Bogu, Ziemia i wszystko co na niej istnieje oraz Niebo. Dlatego Stwórca wszystkiego posiada unikalne Imię - Bóg - i to zupełnie wystarcza do Jego określenia.
On jest... jedynym Bogiem.
Skąd wzięły się Jego pozorne imiona, jak Jahwe czy Jehowa? Innego imienia Bóg nigdy nie posiadał. Kiedy ktoś mówi - Bóg - zdecydowana większość mieszkańców naszego globu wie, o Kim jest mowa.
Jedynym imieniem, jakie Bóg objawił nam w Biblii to: "Jestem który jestem" - co także zrozumiemy: jestem jedynym istniejącym Bogiem.
Wyjścia 3:(13) A Mojżesz rzekł do Boga: Gdy przyjdę do synów izraelskich i powiem im: Bóg ojców waszych posłał mnie do was, a oni mnie zapytają, jakie jest imię jego, to co im mam powiedzieć? (14) A Bóg rzekł do Mojżesza: Ja istnieję. I dodał: Tak powiesz do synów izraelskich: "Istniejący" posłał mnie do was! (15) I mówił dalej Bóg do Mojżesza: Tak powiesz synom izraelskim: Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i tak mnie nazywać będą po wszystkie pokolenia.
Powyższy cytat jest wzięty z Biblii Mesjańskiej, w której kluczowe wersety biblijne zostały przetłumaczone z Septuaginty LXX w języku angielskim. Ten werset jest przysłowiową kropką na i. Lekka parafraza słów Boga oznajmia nam, że Bóg przedstawia siebie jako Boga ich ojców i patriarchów. Bóg osobiście mówi, że słowo Bóg jest Jego imieniem na wieki po wszystkie pokolenia.
Innym najczęściej cytowanym wersetem jest Wyjścia 6.
Wyjścia 6: (2) Odezwał się Bóg do Mojżesza i rzekł: Jam jest Pan. (3) Objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi jako Bóg Wszechmocny, lecz imienia mojego Jahwe im nie objawiłem.
W zdecydowanej części przekładów jedynie w tym miejscu pojawia się rzekome imię Boże. W greckiej Septuagincie w tym miejscu przetłumaczono słowo na - Pan. Dlatego Bóg jest często tytułowany Panem ale i to słowo nigdy nie jest w Biblii uważane za imię Boga.
Często jest powtarzane - Pan Bóg, ponieważ jest on naszym Bogiem oraz naszym Panem.
W dalszych częściach Biblii - Bóg nie przypomniał nam swego imienia, nigdy nie nalegał na jego używanie oraz nigdy imienia nie skorygował.
Najciekawszy jest czas pojawienia się problemu z Tetragramem. Problem ten powstał praktycznie w momencie zmartwychwstania Chrystusa. Wtedy szatan oraz słudzy szatana dostali szału.
Rezultatem ich szału była walka z Septuagintą LXX. Zaczęło się masowe usuwanie proroctw o Mesjaszu oraz fizyczne prześladowanie apostołów. Oliwy do ognia dodało zburzenie Jerozolimy w 70 roku n.e. Zburzenie to było twardym dowodem wyroku Boga na mordercach Jego Syna.
Synagoga szatana rozpoczęła zawziętą walkę z Bogiem, która trwa do dzisiaj. Jednym z głównych jej elementów jest fałszywa nauka o Tetragramie, rzekomym imieniu Bożym.
Pierwszym etapem zwalczania Septuaginty było pośpieszne przetłumaczenie jej z wieloma poprawkami, dostosowanymi do współczesnej nauki rabinicznej. Przekłady te znane są nam dzisiaj jako przekłady. Aqwili, Symmacha, oraz Teodocjona.
Ale sprawdźmy inne fakty.
Językiem tym był tzw. staro-hebrajski (paleo-hebrajski) - język, którym porozumiewał się także Abraham, Izaak i Jakub, czyli Izrael. Cały region Kanaanu także używał tego samego języka. Przypuszcza się także, że język ten był językiem Słowian, a także posługiwał się nim Bóg w rozmowach z Adamem i Ewą.
Język paleo-hebrajski jest bardzo podobny do języka greckiego a jego alfabet jest także bardzo podobny do alfabetu greckiego z tego okresu, ponieważ oba alfabety i języki pochodzą wprost z alfabetu fenickiego.
Trzeba także uwzględnić prosty fakt, że staro (paleo) - hebrajski ma niewiele wspólnego z współczesnym hebrajskim, który był używany przez tzw. masoretów - żydowskich przepisywaczy Biblii w latach 700-1000 n.e. Są to całkowicie różne języki, oraz zupełnie odmienne alfabety.
Obecnie staro (paleo) hebrajski nie jest znany lub... jest przed nami ukrywany.
I tutaj jest źródło olbrzymiego kłamstwa.
Jeżeli spojrzymy na powyższy diagram języków, to zauważymy, że język aramejski pochodzi z fenickiego, a z języka aramejskiego pochodzi tzw. nowoczesny hebrajski, który jest w rzeczywistości językiem judeo-aramejskim.
Na czym polega owo kłamstwo?
KKiedy Judejczycy i Lewici dostali się do niewoli w Babilonie na 70 lat, byli oni zmuszeni do używania języka Babilonu, czyli języka i alfabetu używanego w Babilonie, czyli języka aramejskiego. Z czasem ów język nieco się zmienił pośród Judejczyków i zaczęto go nazywać judejską wersją aramejskiego, czyli gwarą judeo-aramejską.
Owa gwara nie ma niczego wspólnego z językiem aleo-hebrajskim. Tak litery jak i wymowa drastycznie się różnią.
Ową GWARĘ nazywa się dzisiaj kłamliwie językiem hebrajskim, którym rzekomo był napisany oryginalnie Stary Testament!
Owo kłamstwo zaczęto rozpowszechniać dopiero w XIX wieku!
Język judeo-aramejski w piśmie nie posiadał samogłosek, które dodano w XIX wieku! Paleo-hebrajski posiadał oczywiście samogłoski. Powstał olbrzymi absurd w związku z tymi twierdzeniami i pozornie nie jest on łatwy do zrozumienia.
Przeczytajmy uważnie poniższe zdanie.
Owo ohydne kłamstwo mówi nam, że Żydzi po wyjściu z niewoli Babilonu mówili gwarą judeo-aramejską aż do czasów Chrystusa!
Prosty i doskonale znany dowód. Wtedy właśnie dano Bogu imię Yahweh a Synowi dano imię Jaszu, Jaszua, Jahushua i pewne mniej znane wersje.
Oto kłamliwa przyczyna używania takich imion dla Boga i dla Syna Bożego. Ale to nie wszystko. Owo oszustwo zaraz upadnie całkowicie na twarz! Wystarczy nieco znajomości historii i wszystko się samo doskonale ułoży.
W roku 334 p.n.e.. wojska Aleksandra Wielkiego podbiły Imperium Persji a w roku 326 cały region tego świata z Babilonem był podbity przez Aleksandra Wielkiego, który był Macedończykiem - mówił oczywiście po grecku. Judejczycy dostali się do niewoli Greków i zostali zmuszeni do zmiany judeo-aramejskiego na język grecki. Wikipedia. EN.
I tutaj jest olbrzymi dowód na mega kłamstwa żydowskie.
Od około roku 326 p.n.e. Judejczycy mówili po grecku i aż do 2 wieku naszej ery!
W roku 285 p.n.e. dokonano przekładu Starego Testamentu z oryginalnego języka paleo-hebrajskiego na język grecki. W ten sposób powstała tzw Septuaginta LXX, której używał Syn Boży podczas pobytu w Judei!
Wtedy także wszyscy mówili po grecku i używano tylko i wyłącznie Septuaginty.
Wszystkie księgi Nowego Testamentu także powstały w języku greckim. Dlatego ich nazwa to... Chrześcijańskie Pisma Greckie.
Częściowych kopii i manuskryptów w języku greckim z tego okresu są tysiące. Nie ma w nich żadnego Jahwe, Jehowy, Jashua czy innych aramejskich imion. Ale o tym nieco dalej....
Wróćmy do rzekomego imienia Boga,
Wielu 'uczonych' tłumaczy nam kłamliwie, że imię Jahwe to imię staro (paleo) hebrajskie, które zapisywano za pomocą Tetragramu, czyli czterech liter JHWH - samych spółgłosek, ponieważ język staro hebrajski rzekomo nie posiadał samogłosek - podobnie jak współczesny hebrajski.
Jest to oczywiste kłamstwo! Wszystkie te alfabety posiadają samogłoski a JHWH było pisane dopiero w XIX wieku w tzw Kodeksie Leningradzkim - fałszerstwie masoretów żydowskich.
Poniżej jest diagram alfabetów - greckiego (koine) i paleo - hebrajskiego. Zwróć uwagę na to, że wszystkie interesujące nas alfabety posiadają identyczną ilość liter!
Alfabety te posiadają samogłoski!
Zwrócimy uwagę na lewą stronę poniższej ryciny. Nagłówki są po angielsku - Old Hebrew - staro hebrajski czyli paleo-hebrajski. Dalej mamy samarytański, stary aramejski oraz aramejsko-hebrajski. Mamy tam ukazane różne alfabety, z aramejskim hebrajskim włącznie.
Naciśnij na link do dużego obrazka z wieloma alfabetami!
Powyżej, fotografia monety z tego okresu, w języku paleo hebrajskim, która zwiera samogłoski, zaznaczone na obrzeżu.
Ciekawy cytat z Wikipedii:
Dla zapisu języka Fenicjanie stworzyli pismo z 22 znaków konsonantycznych, które – po uzupełnieniu go samogłoskami za pośrednictwem języka greckiego – dało podstawę dla opracowania alfabetu łacińskiego. Alfabet fenicki rozpoczynały dwie litery – alef i bet. Źródło - http://pl.wikipedia.org/wiki/Język_fenicki
Alef to nasze A - samogłoska! AlefBet = alfabet!
Kiedy Izraelici przybyli do Egiptu, posługiwali się oni językiem staro hebrajskim a ich brat, Józef musiał się uczyć języka egipskiego!
I Mojżeszowa 42:(21) Wtedy mówili jeden do drugiego: Zaiste, zgrzeszyliśmy przeciwko bratu naszemu, bo widząc utrapienie duszy jego, gdy nas błagał, nie usłuchaliśmy go, dlatego przyszło na nas to utrapienie. (22) Wtedy odezwał się Ruben, mówiąc: Czy nie mówiłem do was tymi słowy: Nie grzeszcie przeciwko chłopcu? Lecz nie usłuchaliście; otóż teraz żąda się obrachunku za jego krew. (23) Lecz oni nie wiedzieli, że Józef to rozumie, bo tłumacz pośredniczył między nimi.
Wyrosły z rodziny Jakuba (Izraela) naród izraelski mieszkał odseparowany od Egipcjan w ziemi Goszen i dzięki tej separacji zachował swój język. Izraelici nie mieszali się z Egipcjanami, ponieważ Egipcjanie nimi pogardzali.
Narody kananejskie także posługiwały się językiem staro hebrajskim i Izraelici nie potrzebowali tłumaczy, aby się z nimi porozumiewać. Język staro (paleo)-hebrajski był w powszechnym użytku do czasu pierwszego zburzenia Jerozolimy, które nastąpiło w roku 587 p.n.e.
Abraham jest nazywany w Biblii Hebrajczykiem.
W tym roku Izrael, czy raczej jego ocalała resztka dostała się do niewoli babilońskiej.
Podczas 70-cio letniej niewoli w Babilonie Izraelici mówili już głównie po aramejsku, używali także aramejskiego alfabetu.
Dopiero w czasach Chrystusa edytowano aramejski alfabet nazywany dzisiaj jako hebrajski. Z tego wynika prosty wniosek, że tzw. współczesny język i alfabet hebrajski jest w rzeczywistości pochodnym językiem aramejskim, czyli tzw. - judeo-aramejskim.
Dzisiejszy nowoczesny hebrajski jest w rzeczywistości żydowskim dialektem aramejskim, który wykształcił się podczas pobytu Żydów w niewoli Babilonu.
Język aramejski był językiem całkowicie odmiennym od staro (paleo) - hebrajskiego i nie był on rozumiany przez Izraelitów.
Dowód biblijny.
Izajasza 36:(1) W czternastym roku panowania króla Hiskiasza wyruszył Sancheryb, król asyryjski, przeciw wszystkim warownym grodom judzkim i zdobył je. (2) I wyprawił król asyryjski Rabszake z Lachiszu do Jeruzalemu, do króla Hiskiasza, z potężnym wojskiem i stanął Rabszake przy wodociągu Górnego Stawu, przy drodze na Pole Pilśniarzy. (11) Wtedy rzekł Eljakim i Szebna, i Joach do Rabszake: Zechciej rozmawiać z twoimi sługami po aramejsku gdyż my rozumiemy, a nie rozmawiaj z nami po judejsku przed tym ludem, który jest na murze. [BM]
Asyryjczycy a potem Babilończycy posługiwali się językiem aramejskim, który był dla Izraelitów niezrozumiały.
W tym wersecie staro (paleo) -hebrajski jest nazwany językiem judejskim.
Współczesny hebrajski jest nowoczesną formą starożytnego aramejskiego i nie ma on niczego wspólnego z biblijnym staro- hebrajskim, czyli paleo-hebrajskim. Prawidłowa nazwa rzekomego języka hebrajskiego - judeo-aramejski.
Język Babilonu, aramejski był używany także przez elity żydowskie do czarów Kabały. Oto główna przyczyna stosowania tego języka przez faryzeuszy, uczonych w piśmie, elit Izraela oraz masonów i Iluminatów.
Niektóre księgi Daniela oraz księga Ezdrasza były pisane po aramejsku, ponieważ Żydzi w Babilonie nie rozumieli już paleo-hebrajskiego. Daniel był także w niewoli babilońskiej.
Paleo-hebrajski wyszedł niemal całkowicie z użytku po wyjściu Żydów z niewoli babilońskiej. Kiedy Aleksander Wielki podbił ten cały region - język grecki stał się językiem powszechnym i istniała potrzeba przetłumaczenia istniejących kopii Pentateuchu na grekę. Język grecki trwał aż do II wieku n.e.
Kolejny interesujący fakt.
Za czasów króla Jozjasza istniała w Izraelu zaledwie jedna kopia Pięcioksięgu Mojżeszowego w staro (paleo) -hebrajskim.
2 Królewska 22:10 Po czym sekretarz Szafan doniósł królowi następującą rzecz: Kapłan Chilkiasz wręczył mi księgę. I Szafan odczytał ją przed królem. 11 Gdy tedy król usłyszał treść tej księgi, rozdarł swoje szaty
Kilkaset lat później z pewnością powstało więcej kopii, ale trzeba zdać sobie sprawę z tego, że w tamtych latach kopie nie były tanie i nie były tak powszechne, jak to miał miejsce w znacznie późniejszych czasach. Kiedy greka stała się językiem mas, nastąpiła pilna potrzeba przetłumaczenia staro (paleo) hebrajskiego na grecki.
Jest ona na tyle ciekawa, że nazywa się jej powstanie - legendą. Jej powstanie jest także opisane w Talmudzie. Tłumaczenie Ksiąg Mojżeszowych odbyło się w roku 285 p.n.e. w Egipcie w Aleksandrii pod nadzorem króla Ptolemeusza II. W mieście tym żyło wielu Judejczyków i niewielu z nich znało paleo-hebrajski, ponieważ posługiwano się w tym okresie greką koine, a przedtem używano masowo języka Babilonu, czyli aramejskiego. Jak już wspomniałem wcześniej, język Babilonu, aramejski (dzisiejszy hebrajski) był całkowicie odmiennym od biblijnego paleo-hebrajskiego.
Istniała więc potrzeba tłumaczenia z paleo-hebrajskiego [EN] na grekę koine.
Król Ptolemeusz II zebrał 72 tłumaczy, umieścił ich w osobnych pomieszczeniach i polecił każdemu z osobna przetłumaczenie Pentateuchu, bez możliwości konsultowania się z pozostałymi tłumaczami.
Po 72 dniach okazało się, że wszystkie 72 kopie tłumaczeń były identyczne i bezbłędne. Tak powstała słynna do dzisiaj Septuaginta LXX.
Nie mylić jej z tzw. Hexaplą, która jest późniejszym zniekształceniem Orygenesa. Było kilka prób fałszu Septuaginty.
Owa rzekoma legenda jest doskonale udokumentowana w zachowanych do dzisiaj 22 manuskryptach listu Aristeasa do Filokratesa. List ten opisuje ową historię. Mało tego, inne zachowane manuskrypty także potwierdzają list Aristeasa!
Wiele kopii owych dowodów istnieje do dzisiaj! http://en.wikipedia.org/wiki/Letter_of_Aristeas [EN]
W Talmudzie jest zdanie, które mówi, że to Bóg natchnął 72 tłumaczy aby wykonali Jego dzieło. (BT Megilla 9a, Sof 35.)
Czy to wygląda na legendę, czy też na bezpośrednią interwencję samego Boga?
Septuaginta LXX i jej potwierdzenie w postaci listu Aristeasa jest przedmiotem zaciekłej walki dzisiejszych Żydów syjonistycznych.
Septuaginta LXX była używana w synagogach od roku 285 p.n.e. Używał jej Isus oraz apostołowie, czyli mamy grono niezwykle wiarygodnych świadków, którzy tak słowem jak i czynem poświadczyli jej wiarygodność. Szczególnie świadectwo Isusa jest wymowne.
Co jest dla naszych rozważań najważniejsze...
Septuaginta LXX nie zawierała imienia Boga, ale tetragram paleo-hebrajski przetłumaczono ma Kyrios (Pan) lub Teos (Bóg). Poniżej zachowany dowód!
Ponad 1800 lat później powstały fabrykacje przeciwników Chrześcijaństwa oraz Isusa, czyli... zniekształcone teksty masoreckie. Można to łatwo sprawdzić. Wystarczy przeczytać werset z polskiej Biblii, który jest w Nowym Testamencie cytatem z Septuaginty i porównać z oryginalnym tekstem ze Pism Hebrajskich.
Co się okazuje? Teksty te często się różnią, czasami znacznie od greckiej Septuaginty. Dlaczego?
Ponieważ Stary Testament był najczęściej tłumaczony na polski - z fałszywych tekstów masoreckich albo z łacińskiej Wulgaty. (Prawie to samo.) Natomiast NT był tłumaczony na polski zawsze z greki. Jeżeli pisarze greckiego NT cytowali wersety ze ST z greckiej Septuaginty - nie powinny się one wcale niczym od siebie różnić.
Istnieją jednak poważne różnice potwierdzające fałsz masoretów.
Cytat z Wikipedii:
Cytaty Starego Testamentu zawarte w Nowym Testamencie w ogromnej większości pochodzą właśnie z Septuaginty. Po jej odrzuceniu przez Żydów powstało jeszcze kilka innych tłumaczeń na grekę (Symmach, Teodozjon), ale nie dorównują one rangą ani wartością naukową Septuagincie. Źródło - http://pl.wikipedia.org/wiki/Septuaginta
Współcześni teologowie uznają oficjalnie 1000 lat młodszy od Septuaginty tekst hebrajski masoreckiego Starego Testamentu jako oryginalny język paleo - hebrajski, którym posługiwał się Mojżesz i prorocy. Jest to celowe oszustwo!
Dlaczego tłumaczy się Biblię z nowoczesnego hebrajskiego (teksty masoreckie), skoro istnieją znacznie starsze oraz ewidentnie wierniejsze oryginałowi kopie greckiej Septuaginty LXX?
Tetragram jest czystą manipulacją, mającą na celu nadanie Bogu fałszywego imienia. Po prostu szatan bezprawnie nadał Bogu imię!
Czym jest więc Tetragram?
Nazwa tego słowa pochodzi od liczby - 4 - tetra - gram ( γραμμά (grammá), czyli napisane cztery litery - jest ich kilka wersji w różnych językach. Termin - tetragram - po grecku znaczy - 4 litery.
Tetragram nigdy nie był Jego imieniem. W języku staro-hebrajskim, (paleo-hebrajski) a także w samarytańskim Pentateuchu owo słowo występuje masowo i znaczy Bóg!
Pentateuch Samarytański - istnieje 3650 lat!
Tetragram samarytański
Tetragram paleo-hebrajski
Powyżej mamy Tetragram w paleo hebrajskim oraz nowoczesnym hebrajskim. Zwróćmy uwagę na to, że żadna litera aramejskiego czy żydowskiego alfabetu nie jest w niczym podobna do staro-hebrajskiego.
Jest więc ewidentne, że Mojżesz nie potrafiłby czytać i zrozumieć współczesnego hebrajskiego, czyli judeo-aramejskiego.
W źródłach historycznych z tego okresu czasu - 2000 p.n.e. Yahwe - Jehowa nie istnieją!
Znamy bóstwa Egiptu, Sumerów, Aramejczyków, Kananejczyków i żadne z nich nigdy nie nosiło imienia brzmiącego - Jahwe czy Jehowa. Żaden historyk starożytny nie nazwał Boga Izraela Jehową czy Jahwe.
Dopiero w roku 1611 po raz pierwszy wydrukowano w Biblii słowo - Iehova.
Sprawdź dokładniej klikając na te obrazki.
Mamy więc solidne dowody, że nigdy nie istniał Jahwe czy Jehowa. Nawet nie ma mitów na temat tych imion..
Drugi - jeszcze większy dowód.
W języku paleo-hebrajskim owo słowo było w masowym użytku nawet w materiałach poza biblijnych. Przykładem jest Stella Moabicka oraz listy z Lachisz. [EN]
Nie było to imię, posługiwano się masowo słowem - Bóg.
Czyli w wielu materiałach pojawiał się tzw. tetragram, który znaczył - Bóg. Nie mamy zbyt wiele fragmentów staro-hebrajskiego, ale... wiernym tłumaczeniem z paleo-hebrajskiego jest właśnie Septuaginta LXX.
Skąd możemy mieć pewność, że nie oznaczało imienia Boga ale znaczyło - Bóg?
Ponieważ przetłumaczono ów Tetragram w Septuagincie LXX na - Bóg. Oczywiście tamtejsi tłumacze znali doskonale starożytny hebrajski zwany dzisiaj paleo-hebrajskim i 72 tłumaczy, niezależnie od siebie tak właśnie przetłumaczyło paleo-hebrajski tetragram.
Cały ówczesny świat akceptował takie tłumaczenie tego słowa.
Nigdzie nie znajdziemy ani jednego słowa protestu w tej sprawie. Sam Chrystus używał Septuaginty oraz Jego apostołowie i używano słowa Bóg - nikt w Pismach Greckich nie wspomniał o Jehowie czy Jahwe.
W żadnym manuskrypcie Chrześcijańskich Pism Greckich nie ma - Jahwe, Yahweh, Jehowa, Jahushua, Jashua itp.
W języku greckim nie istnieje dźwięk - sz! Ale on istnieje i jest powszechny w języku aramejskim. Dlatego Żydzi tak szeleszczą ciągle mówiąc sz,sz,sz.
Świadectwo Chrystusa o Jego Ojcu jest w tym przypadku najważniejsze dla każdego naśladowcy naszego Zbawiciela. Świadectwo Chrystusa nie jest odosobnione.
Najczęściej używanym manuskryptem do tłumaczenia Starego Testamentu na inne języki, zwłaszcza na polski jest skażony przez wrogów Chrystusa masorecki Kodeks Leningradzki, w którym istnieje Tetragram ponad 6000 razy. Tetragram jest skażeniem, ale Kodeks posiada także wiele celowych zniekształceń - zwłaszcza w proroctwach ukazujących Chrystusa jako przyszłego Mesjasza.
Najbardziej radykalne skażenie:
Werset z Septuaginty LXX...
2 Samuela 23:8 To są imiona bohaterów Dawida: Jebosthe Chananite jest najlepszy z tych trzech - Adinon Asonite, wyciągnął miecz przeciwko ośmiuset żołnierzom na raz.
Innymi słowy - sam rzucił się z mieczem przeciwko 800 żołnierzom.
Biblia Warszawska - tłumaczenie z masoreckiego tekstu.
2 Samuela 23:8 To są imiona rycerzy Dawidowych: Joszeb-Baszszebet, Tachmonita, najprzedniejszy z trzech; on to wywinął włócznią nad ośmiuset, których pobił za jednym zamachem.
98% Biblii tłumaczonych na inne języki nie posiada Tetragramu przetłumaczonego z Kodeksu Leningradzkiego na imię Boga 6000 razy! Zazwyczaj jedna z wymienionych form rzekomego imienia pojawia się w zaledwie w kilku miejscach - najczęściej w II Mojżeszowej 6:3.
Wyjścia 6:3 Objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi jako Bóg Wszechmocny, lecz imienia mojego Jahwe im nie objawiłem.
Pentateuch Samarytański posiada Tetragram w tym miejscu, ale Septuaginta LXX wersety te oddaje w taki sposób.
Exodus 6:2 And God spoke to Moses and said to him, I [am] the Lord. 3 And I appeared to Abraam and Isaac and Jacob, being their God, but I did not manifest to them my name Lord.
W tych wersetach Bóg używa tytułu - Pan (Lord) zamiast imienia. To podkreśla m.in. prosty fakt, że greckie tłumaczenie - Septuaginta LXX nie posiadało żadnej formy rzekomego imienia Boga.
W języku polskim Pan znany jest także jako bożek Pan, grający na flecie. Jednak jest to przypadkowa zbieżność znaczeń występująca jedynie w języku polskim. Pan w angielskim to LORD.
Isus konsekwentnie używał słowa - Ojciec, które reprezentowało Boga. W tym kontekście ani Ojciec ani Pan nie są imionami Boga. Mamy więc kompletną Biblię w języku greckim, Septuaginta LXX oraz Nowy Testament, zupełnie czystą od tzw. hebraizmów, bez rzekomego imienia Boga. Po cóż miałbyś się zwraca do 'uczonych żydowskich' z pytaniami o teksty biblijne? Ich wiarygodność jest przecież równa zeru! Zwłaszcza, że planują wobec nas używanie niebiblijnych, wprost z szatańskiego Talmudu praw noachidzkich.
Około 98% tłumaczy na całym świecie tłumacząc Biblię z Kodeksu Leningradzkiego czy innych źródeł masoreckich tłumaczy Tetragram na Pan Bóg, lub Bóg! Uczciwość zwycięża, czy zwycięża Bóg?
Dlatego tak rzadko znajdujemy Jehowę lub Jahwe w naszych Bibliach a Kodeksie Leningradzkim jest tego ponad 6000!
יהוה jest tłumaczone głównie na Pan Bóg lub Bóg.
Trudno o większy i najłatwiej dostępny dowód.
Po polsku mamy dwie Biblie, które masowo używają zmanipulowanych przez odstępczych masoretów imion Boga. Przekład Nowego Świata Świadków Jehowy - używa się formy - Jehowa oraz 2-gie wydanie katolickiej Biblii Tysiąclecia - używana jest forma - Jahwe.
W tym przypadku nie zastosowano rady masoretów i H na końcu w tej formie nie ma - H się nie wymawia! Jahwe jest więc bliskie znacznie bardziej prawidłowemu odczytaniu Tetragramu, poza dołączoną literą H.
Najważniejsza kwestia imion Jahwe i Jehowa - imiona te po prostu zaakceptowano - nie masowo, ponieważ ich istnienia nigdy bezspornie nie udowodniono. Dlatego olbrzymia większość biblistów tłumaczy Tetragram na Bóg!
Są to powszechnie znane fakty.
Mamy więc niezbite dowody na to, że Tetragram tłumaczono w starożytności oraz nadal jest tłumaczony na - Bóg.
Główni świadkowie:
Istnieje w użyciu także słowo Elohim w języku aramejskim, które jest uważane za liczbą mnogą od Bóg, aczkolwiek jego znaczenie nie jest - Bogowie w liczbie mnogiej. Skoro Kodeks Leningradzki jest fałszem, po co używać aramejskiego słowa - elohim?
Miejmy na uwadze, że owe manipulacje tetragramu są oparte na fałszywym Kodeksie Leningradzkim a nie na wiarygodniej Septuagincie LXX. Dlatego Septuaginta jest tak znienawidzona przez Żydów!
Do aramejskiego tetragramu dodano dwie litery i nieprawidłowo przetransliterowano Tetragram na angielski i inne języki. Tak powstały sztuczne twory - Yahweh oraz Jehowa(h). Czyli do liter JHVH dodano sztucznie samogłoski, tworząc w ten sposób zupełnie nowe imiona.
Samo JHVH jest pierwszym oszustwem. Przyzwyczajono nas do tego, że są to jedynie spółgłoski i literę H (He) wymawia się tylko jako H. Jest to nieprawdą.
W tym źródle http://en.wikipedia.org/wiki/Mappiq mamy takie zdanie:
The letter he (transliterated H) at the end of a word (Hebrew is written from right to left) can indicate the vowel sound a or e. When it does, it is not acting as a consonant, and therefore in pure phonetic logic the Biblical name Zechariah (among others) should be spelled "Zekharya" without the final "h".
Litera he (transliterowana H) na końcu słowa (hebrajski jest pisany z prawej do lewej) może wskazywać na samogłoskę a lub e. Kiedy tak się dzieje, nie jest już ona spółgłoską, i dlatego w czystym fonetycznym logicznym biblijnym imieniu Zechariah ( pomiędzy innymi) powinna być wymawiana "Zekharya" bez finałowego ' h '.
The divine name Yah has a mappiq (a dot inside the last letter), so the last letter shall not be read as a vowel a, but as the consonant H - and therefore Yah (and not Ya).
Święte imię Jah posiada mappiq ( kropka w ostatniej literze), czyli ostatnia litera, która nie powinna być czytana jako samogłoska "a" ale jako spółgłoska "H" -stąd Yah (a nie Ya).
Zatrzymajmy się na chwilę - sprawa jest poważna!!!
Okazuje się więc że jest wyjątek od tej reguły i ów wyjątek wprowadzili masoreci.
Na temat masoretów, artykuł po polsku w Wikipedii. http://pl.wikipedia.org/wiki/Masoreci
Jakie są tego przyczyny? Dlaczego masoreci, czyli żydowscy 'uczeni' Tory stworzyli system samogłosek?
Jednak po 70 r. n.e., kiedy Rzymianie zniszczyli Drugą Świątynię, a większość Żydów znalazła się w diasporze, język hebrajski zaczął wychodzić z codziennego użycia i zanikała znajomość systemu samogłoskowego. Mogło to powodować błędne odczytanie świętego tekstu, stąd brak zapisu samogłosek stał się zagrożeniem dla samej religii, a tym samym dla tożsamości narodowej Żydów. Zapobiec temu zagrożeniu udało się w wyniku kilkusetletniej pracy trzech niezależnych grup kopistów Tory, nazywanych dziś masoretami.
Żydzi nie mówili po hebrajsku w roku 70 n.e. ale mówiono po grecku. Isus czytał Septuagintę LXX. Dlatego mamy NT pisany po grecku. Ale to tak na marginesie... :-)
Mamy podane dokładne przyczyny wielu oszustw masoretów.
Chodzi o 'święty tekst' zagrażający tożsamości 'narodowej' Żydów, którzy nie są... narodem!
W rzeczywistości jest niemal pewne, że chodzi tylko i wyłącznie o Tetragram. Czyżby kilkusetletnia praca trzech grup nie zdołała zachować prawidłowej wymowy Tetragramu!?
Jak to możliwe, że przy pomocy Boga oraz kilkusetletniej pracy masoretów, nie wspomnę o 2000 lat wcześniejszej historii i nadal nie znamy rzeczywistego imienia Boga, które rzekomo występuje w biblii 6,823 razy?
Odpowiedź jest banalnie prosta. Bóg - to imię Stworzyciela Nieba i Ziemi!
Niestety, Synagoga Szatana, jak ją określa Objawienie 2:9 oraz 3:9 poświęciła najwyraźniej szczególną uwagę na zachowanie fałszywego sztucznego imienia. Większość tłumaczy Biblii jest o tym doskonale poinformowana.
Ta sama Wikipedia tak nam przedstawia Alfabet Hebrajski.
Aż się roi od liter czytanych jako samogłoski.
Oszustwo to działa w taki sposób. Aramejski Tetragram czyta się JAVE. lub Iawe lub Iaue. Czyli pierwsze H czyta się jak A, drugie H czyta się jak E. czyli w rzeczywistości H to dwie samogłoski, które się czyta w zależności od pozycji litery oraz jej najbliższych sąsiadów. Pełne słowo brzmi - JAVE, JAWE lub IAUE - które znaczy - Bóg.
Litera H - przedstawiana w staro-hebrajskim posiada kształt litery E i jest nazwana - epsilon.
Oszustwo polega na przedstawianiu litery H tylko jako H, a ukrywa się A oraz E. Najwierniejsza transliteracja owego Tetragramu to JAVE lub IAUE, a wymowa jest praktycznie identyczna.
Po polsku mamy literę J, którą nazywamy Jot. Czyli w tym właśnie tkwi oszustwo. Nikt nie czyta J jako JOT. Nikt nie wymawia litery B tak, jak się ona nazywa -.be. Nie mówimy w słowie - Bóg - Beógie.
Nie czytamy NAZW liter w tekście, ale czytamy litery tak, jak się je wymawia.
Nazwy liter służą do prawidłowego literowania, ale i tak najczęściej podajemy imiona do nazw liter.
Czyli literując komuś słowo - Bóg , mówimy - Be - jak Bogdan, U - zamknięte, Gie - jak Grażyna. Ale nie czytamy tego - Beugie.
Oszukuje się więc nas każąc nam czytać z JHVH obie litery H, która ma nazwę He, ale jest głównie wymawiana jako E lub A a nie H. Prawidłowe czytanie daje nam IAVE.
Tzw. Samarytański Tetragram także jest podobny do aramejskiego, ale jest jedna zmiana. Nie ma V ale jest B. Czyli Samarytanie wymawiają to - JABE. Są to po prostu różnice językowe ponieważ imion się nie zmienia w tłumaczeniach.
Tak samo było w paleo-hebrajskim, dlatego w Septuagincie LXX przetłumaczono to na Teos - czyli po polsku - Bóg.
Septuaginta jest więc koronnym świadkiem rzeczywistego imienia Boga oraz ukazuje nam wyraźnie, że Isus Chrystus był zapowiedzianym Mesjaszem. Teksty masoreckie zniekształciły wiele tych wersetów i z tej właśnie przyczyny trwa na całym świecie zacięta walka Żydów syjonistycznych z Septuagintą .
Co jest dziwne, posiadamy tłumaczenia masoreckie, ale nikt nie zadbał o zachowanie źródeł ich tłumaczeń! Posiadamy jedynie fragmenty. Możemy jedynie przypuszczać, że masoreci tłumaczyli je z... Septuaginty. Innych źródeł nie znamy!
Brak owych źródeł bardzo podważa wiarygodność tekstów masoreckich.
Znalazłem także jeszcze jeden, koronny dowód na to, że paleo-hebrajski posiada samogłoski.
Poniższy film jest wyprodukowany przez organizację, która specjalizuje się w biblijnym hebrajskim (paleo) link do witryny - http://www.ancient-hebrew.org/
Wyjścia 20:7 Nie nadużywaj imienia Pana, Boga twojego, gdyż Pan nie zostawi bez kary tego, który nadużywa imienia jego.
Wszyscy bogowie kananejscy czy egipscy nosili imiona. Bóg Izraela nie miał imienia i tytułowano go - Bóg. Z czasem uznali, że słowo - Bóg jest imieniem Stwórcy. Inni postępowali odwrotnie i nawet w niektórych kopiach Septuaginty, w zamian za Teos - Bóg wstawiano staro-hebrajski Tetragram. Zachował się jeden przykład Tetragramu w Septuagincie który wygląda na... oszustwo.
Po cóż pisać po aramejsku Bóg, skoro można było napisać po grecku!?
Przykłady rzekomego Tetragramu w Septuagincie.
Dzisiaj w zachodnim świecie istnieje masowy żydowski zwyczaj pisania po angielsku znanego słowa - Bóg w taki sposób - G-d, Nawet dzisiaj Żydzi błędnie uważają angielskie słowo za imię Boga. Googluj why spell g-d.(Dlaczego pisać G-d).
Czyli starożytny błąd jest Izraelitów jest nadal powtarzany przez współczesnych Żydów i stosowany jest do zupełnie obcego słowa w języku angielskim.
Wikipedia podaje, że w roku 70 n.e. po zburzeniu Jerozolimy Żydzi przestali się porozumiewać staro-hebrajskim. Kłamstwo, ponieważ w tych czasach cały ten region mówił od co najmniej 285 roku p.n.e. po grecku. Dlatego właśnie napisano Chrześcijańskie Pisma Greckie - tylko i wyłącznie po grecku.
Nawet w II wieku n.e. w rozmowie Żyda Tryfona z Justynem Męczennikiem nie występuje wcale problem imienia Bożego, ale Justyn zarzuca nauczycielom żydowskim Tory, że usuwają karty... Septuaginty z proroctwami mesjańskimi. Najciekawsze jest to, że w tej argumentacji Tryfon używa cytatów... z Septuaginty LXX. "Rozmowa z Żydem Tryfonem" 155 n.e. 71 rozdział i dalej. Jest wysoce podejrzane, że przekłady - Akwilli, Symmacha, Teodocjona powstały jako antidotum dla Septuaginty.
Innym ważnym dowodem jest Filon z Aleksandrii, który... " urodził się przed 10 p.n.e. i zmarł po 40 n.e.( w czasach Isusa!) - filozof i teolog żydowski, pozostający pod wpływem kultury greckiej."Wikipedia [PL]. Wiele jego prac było opartych na Septuagincie LXX, ale także miał dostęp do tekstów biblijnych paleo-hebrajskich.
Nigdy nie posłużył się imieniem Boga i zawsze pisał o Bogu - Kyrios lub Teos. (Pan lub Bóg). Powyższy fragment jednego z 'dzieł' historycznych stawia hipotezy, dlaczego nie użył nigdy imienia Boga. Stawia się 3 opcje.
Przede wszystkim jest to proces hebraizacji całego świata. Link - Hebraizacja świata - potop kłamstw i oszustw.
Sprawdźmy informację odnośnie słowa Jah - część rzekomego imienia Boga to imię egipskiego boga księżyca! Sprawdź ten link - Jah. Czyli forma Alleluja (HalleluJah) oznacza w rzeczywistości wielbienie jakiegoś demona egipskiego. Allelujah w rzeczywistości oznacza - niech nam świeci (iluminuje) Jah, czyli... wielbienie demona lub samego Lucyfera!
Jahwe oraz Jehowa to znane dzisiejsze masońskie imiona, które są używane w masońskich tajnych ceremoniach i rytuałach. Wiemy także, że Masoneria wielbi szatana! Masoneria a także KRK także używają Tetragramu w wielu miejscach i tekstach.
Masoneria także używa imienia Jahbulon. ( Sprawdź w Wikipedii! -> Jahbulon. )
Symbolizm KRK oraz Masonerii jest do siebie bardzo podobny. Najwyraźniej obie grupy wielbią tego samego boga! Wszystkie formy - Jehowa, Jahwe i Jah są używane także przez Kabałę. Jest to najmocniejsza forma czarów i magii na naszej planecie.
Wszystkie te formy oznaczają wielbienie... SZATANA!
Jak w tym przypadku wyglądają Świadkowie Jehowy, wielbiący Jehowę oraz jego Nowy Porządek Świata czyli.. NWO!?
Według Strong Concordance hebrajskie słowo 'hovah" oznacza - ruin, mischief.
Ruin - zburzyć, zniszczyć, zrujnować; doprowadzić do ruiny
hhttp://www.dict.pl/dict?word=ruin&words=&lang=EN
Poniżej translacja na polski:
Mischief - szkoda, intryga, figlarność, psota, mąciwoda, podżegacz, krzywda
http://www.dict.pl/dict?word=mischief&words=&lang=EN
W tym przypadku wymowa hebrajskiego imienia Boga, utożsamiająca Go z mąciwodą, podżegaczem i krzywdzicielem jest najwyraźniej świadomym celem przywódców tej organizacji.
Wynika z tego wyraźnie, że wszystkie trzy formy: Jahwe, Jehowa oraz Jah to imiona bóstw pogańskich, czyli... demonów.
Wyrażenie - alleluja oznacza światłość dla Jah - egipskiego boga księżyca.
Otrzymałem wiele pytań w kwestii nazewnictwa, które podobno zawiera tzw. skróconą część imienia Boga, czyli Yah. (Egipski bóg księżyca.) Wystarczy nieco poszukać, aby znaleźć coś takiego, jak posążki Yah, sprzedawane przez Hermitage Muzeum.
Naciśnij na rycinę, aby dotrzeć do tej witryny, opisu oraz większego zdjęcia.
Skąd się wziął w setkach miejsc w Biblii Yah - bóstwo księżyca? Wielu błędnie twierdzi, że wielka ilość imion proroków, świętych miejsc i oczywiście imię samego Boga zawiera Yah. Podaje się przykłady - YeremaYah, IsaJah, Jah-shuah i wiele, wiele innych.
Źródłem tych imion i nazw są tylko i wyłącznie testy masoreckie w języku judeo-hebrajskim. W Septuagincie Yah nie istnieje.
Niezwykle interesujące jest to, że wiele informacji na temat Yah lub Yaweh mamy w egipskich tekstach. Jest tego sporo. Często występuje egipska fraza - t3 sh3sw ya-h-wa. Jej znaczenie jest wielce interesujące.
Tłumacząc na polski zdanie to brzmi: "ziemia koczowników wielbiących Yahweh". Mowa o... Edomitach - potomkach Ezawa którzy ewidentnie wielbili boga Yahweh. Ciekawe jest to, że owe teksty są datowane na okres przed wyjściem Izraelitów z Egiptu.
Czyżby już wtedy Bóg objawił swoje imię... Egipcjanom?
Jest także tekst na tzw. Stelli Moabickiej, na której także widnieje tetragram. Na polskiej Wikipedii jest ewidentna manipulacja językowa. Zwróćmy uwagę na to zdanie:
"Dokument został spisany w języku moabickim przy pomocy alfabetu paleo-hebrajskiego, który był oparty na znakach fenickich."
Tym językiem, czyli paleo-hebrajskim posługiwał się cały region z Izraelem włącznie. Oczywiście jest to alfabet paleo-hebrajski i prawdą jest, że jest oparty na znakach fenickich czy raczej są to znaki fenickie, które są niemal identyczne jak znaki staro greckie.
Ale dlaczego mamy tłumaczenie na Wikipedii z języka hebrajskiego i widzimy wyraźnie znaki alfabetu hebrajskiego, który powstał dopiero w XIX wieku!
Czas powstania Meszy jest datowany na 840 lat p.n.e. Wystarczy popatrzeć na zdjęcie Meszy, aby zauważyć rzeczywiste znaki paleo-hebrajskie (czy też fenickie) ale tłumaczenie jest z alfabetu i języka hebrajskiego który rzekomo nie posiada samogłosek. A paleo-hebrajski je posiada!
Naciśnij na ten mały obrazek, aby załadować pełny obraz. Otworzy się w nowym oknie.
Co jest jeszcze dziwniejsze, w lewym górnym roku tego artykułu jest prawidłowy paleo-hebrajski, tuż pod napisem: Fragment tłumaczenia wg. Gądeckiego. Reszta owej Meszy jest w języku aramejskim! Jakim cudem?
Jako ciekawostkę przytoczę wersety biblijne, który rzucą nam więcej światła w tym temacie.
II Królewska 1:(1) Po śmierci Achaba odpadli Moabici od Izraela. (2) Pewnego razu spadł Achazjasz poprzez ogrodzenie z balkonu swej górnej komnaty w Samarii i zachorował; wysłał przeto posłów, dając im polecenie: Idźcie i dowiedzcie się u Belzebuba, boga Ekronu, czy wyzdrowieję z tej mojej choroby.
Tak wierzył w Boga Izraela Achazjasz.
II Królewska 3:(1) Jehoram, syn Achaba, objął władzę królewską nad Izraelem w Samarii w osiemnastym roku panowania Jehoszafata, króla judzkiego, i panował dwanaście lat. (2) Czynił zaś to, co złe w oczach Pana, wszakże nie w tej mierze, co jego ojciec i jego matka, gdyż usunął posąg Baala, jaki kazał sporządzić jego ojciec. (3) Jednakże brnął w grzechach, do których przywiódł Izraela Jeroboam, syn Nebata, i od nich nie odstąpił. (4) Mesza, król Moabu, był hodowcą owiec i składał królowi izraelskiemu jako roczną daninę sto tysięcy owiec i wełnę ze stu tysięcy baranów.
Właśnie Baalem nazywano także Yahweh! Miał on małżonkę - Aszera. Stella Moabicka mówi o naczyniach Yahweh czy też Baala. Tak postępowali królowie izraelscy i judzcy. Pytano o wyrocznie Belzebuba (demona) a Menasses spalił swego syna na ofiarę dla Marduka. To była jedna z przyczyn pierwszego zburzenia Jerozolimy oraz 70-cio letniej niewoli babilońskiej.
Czyżby Bóg Yahweh był bogiem Edomitów i innych plemion kananejskich?
Zamieńmy sfałszowany Yahweh na Bóg i nagle wszystko jest jasne i proste!
Przecież Bóg osobiście pisał, dając Mojżeszowi Dekalog. Czy podał na piśmie swoje Imię? Oczywiście że nie. Czy można sobie wyobrazić Boga używającego nowoczesnego żydowskiego alfabetu, który nie jest w stanie odtworzyć prawidłowo Jego Imienia? Przykazania Boże były podane w alfabecie paleo hebrajskim, który był podobny do greckiego.
Są osoby twierdzące, że oskarżanie Żydów o kłamstwa to anty semityzm i że oni jednak szanują prawdę! Czyżby? Oni oparli swoje brutalne i mordercze wypełnienie proroctw zajmując w nie biblijny sposób bez pomocy Boga Palestynę? Jakiekolwiek dyskusji biblijnej unikają za wszelką cenę starając się każdego ich krytyka oskarżać o rzekomy anty semityzm. I to kolejne kłamstwo, ponieważ oni nie są Semitami czyli Arabami!
Weźmy pod uwagę niezwykłą ilość funduszy, propagandy politycznej i religijnej aby świat zaakceptował ich inwazję na Ziemię Obiecaną. Co najciekawsze, każda głowa państwa MUSI udać się do Jerozolimy i złożyć 'pokłon' ścianie płaczu, aby Żydzi syjonistyczni zaaprobowali tego czy innego władcę tego czy innego państwa.
Czy słyszałeś i ich zbrodniczych i nie mniej kłamliwych planach kontroli całego świata oraz o wprowadzeniu dla świata tzw. praw noachidzkich, które nie mają niczego wspólnego z Biblią?
Sprawdź kilka linków:
Jest bezsporne od niemal 2000 lat, że ani Chrystus, ani apostołowie nie używali tzw. Tetragramu jako imienia Boga.
Czyli sprawa jest bezdyskusyjna.
Jana 4:23 Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak cześć oddawali. 24 Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie.
Zwrócimy uwagę na to, że jest to proroctwo o czasach końca. Jest niezwykłe, że Isus zapowiada czas, w którym prawdziwi czciciele będą oddawać Ojcu cześć w duchu i w prawdzie. Podał On - 'i teraz jest' ponieważ on i jego apostołowie czynili w to w chwili obecnej.
Zapowiedź godziny prawdziwych czcicieli - nie fałszywych religiantów i sekciarzy modlących się publicznie dla chwały własnej, ale rzeczywistych naśladowców Isusa Chrystusa, wielbiących Syna i Ojca w duchu i prawdzie.
Nasz tak - niech zawsze znaczy tak, nasze nie - niech zawsze znaczy nie.
Chcesz uzyskać zbawienie? Sprawdź ten artykuł Zbawienie - nie tylko dla orłów. Po zapoznaniu się z nim zacznij czytać Ewangelie i naśladuj Chrystusa.